زبانهای برنامهنویسی مجموعهای از دستورالعملها هستند که به برنامهنویسان این امکان را میدهند تا برنامهها و نرمافزارهای مختلف را توسعه دهند. هر زبان برنامهنویسی ویژگیها و ساختار خاص خود را دارد و بسته به نیاز پروژهها و نوع نرمافزار، ممکن است از زبانهای مختلف استفاده شود. زبانهای برنامهنویسی در دو دسته کلی زبانهای سطح بالا و زبانهای سطح پایین تقسیم میشوند. زبانهای سطح بالا مانند پایتون، جاوا و C++ برای توسعه برنامههای کاربردی و وب بسیار پرکاربرد هستند و دارای سینتکس سادهتر و قابلیتهای گستردهتری میباشند. زبانهای سطح پایین مانند اسمبلی و C مستقیماً با سختافزار ارتباط دارند و برای بهینهسازی عملکرد سیستمها و برنامههای خاص به کار میروند. برنامهنویسان برای پروژههای مختلف مانند وبسایتها، برنامههای موبایل، نرمافزارهای دسکتاپ و حتی برنامههای بلاکچین از زبانهای مختلف استفاده میکنند تا بهترین عملکرد و بهرهوری را بدست آورند.